Ressam Pınar Tınç: Evde kalmak, ruhumu gezmeye zorladı

Hint Okyanusu adası La Réunion’da geçirilen beş yılın ardından Türkiye’ye döndü. Neden gittin, neden geri döndün?

Evlendikten sonra eşimin işi nedeniyle Fransa’nın okyanus ötesi adalarından biri olan La Réunion adasına yerleştik. Burada iki çocuğumuzla yaklaşık yedi yıl kaldık. Bozcaada’dan çok farklı bir ada yaşamımız vardı. Sonra çocuklarla İstanbul’a geri döndük. Karım La Réunion’a gidiyor. Çok güzel bir yer ama kendi ülken gibisi yok. Şimdilik İstanbul Alev Lisesi’nde resim öğretmeni olarak çalışıyorum ve yılda iki kez yurt içi ve yurt dışında sergilerim var. Yazın Bozcaada’dayız; Karımla küçük bir otel işletiyoruz. Hayatımız La Réunion, İstanbul ve Bozcaada arasında geçiyor. Gelgitler, ayrılıklar, buluşmalar, özlemler, çalışma gücü… Kelimenin tam anlamıyla birçok yaşam arasında gidip geliyoruz. Aslında bu beni besleyen güçlerden biri, resimlerim.

Gidip dönmek için; her biri sana nasıl hissettirdi?

Zaten gitmeye ve geri dönmeye dayanan bir cep telefonunda. Çocukluğumda Bozcaada’da küçük, huzurlu ve sakin hayatımı yaşarken Bursa’ya gitmek … Orada okumak, Güzel Sanatlar Akademisi’nde okumak, sonra iş için İstanbul’a gitmek … Tekrar dönmek, sonra Bozcaada’ya gitmek … Sonra tekrar İstanbul’a dönmek gelin… Bu döngü resimlerimde beni kesinlikle etkiledi. Bir mola ve bir buluşma, bir ayrılık ve bir birlik, aynı zamanda karşıt duyguların yaşandığı bir durum. Bir belirsizlik, bir belirsizlik. Bu tabii ki resimlerimdeki renkli motifleri, bitki ve bina karışımını, insan motiflerinin karmaşıklığını açıklıyor. Umarım resimlerime bakarken bu şaşkın duygulardan herkes bir paylaşım, bir hikaye paylaşır. Bunları kendi hikayesiyle yoğuracaktır.

“TUVALAM TAMAMEN DUYUMUMA BAĞLI”

Döndün ve pandemi başladı, eve tamamen kapalı olduğumuz bir döneme girdik. Şüphesiz bunu hiç hesaplamadınız… Bize bu süreçteki ruh halinizden bahseder misiniz?

Pandemi dönemi iş hayatımı, sanat hayatımı ve aile hayatımı çok etkiledi. Karım geçen bahar beş ay eve gelemedi. Çocuklarla evde kaldık. O zordu. Ama iyi şeyler de oldu. Çocuklar, çevrimiçi eğitim sayesinde sorumluluk almayı öğrendiler. Online Alev okullarında resim öğretmeyi öğrendim. Hayatımızda birçok yenilik oldu. Karantinada yaşamayı öğrendik, zorluklarla baş etmeyi öğrendik, hayatın ve özgürlüklerimizin ne kadar değerli olduğunu ve onları ne kadar çabuk kaybedebileceğimizi öğrendik.

Ruh haliniz tuvalinize nasıl yansıyor?

Profesyonel resim kariyerine Bozcaada’da başladım. Özcan Germiyanoğulları, Rengigül Sanat Galerisi’nde ilk işime başladığımda bana çok yardımcı oldu. Duygularımı tuvalime yansıtmam konusunda bana destek oldu. O dönemin tüm adalı resim seven çocuklarına çatısını açan ve onlara destek olan Özcan Hanım’a da ayrıca teşekkür ediyorum. O çocukluk yıllarında resmimi tamamen hayallerime, hislerime ve duygularıma adadım. Uyuyan ve rüya gören küçük kızlar, huzuru, huzuru ve yalnızlığı temsil eden gölgeler içinde bir ada, karanlıkta parlak bir gökyüzü altında hareket eden gölgeli bir deniz, tüm bu temalar küçük ada hayatının içimde yarattığı duyguların bir nevi betimlemesi oldu. Aynı şekilde rengarenk bir doğa, karma hayvanlar, insanlar ve bitkiler, sıcaklık ve soğuk tonların bir arada var olduğu resimler, yurtdışı hayatımda uyanan duyguların tasvirleri oldu. Sonuç olarak, içimdeki duygular neredeyse tüm çalışmalarımın itici gücü oldu.

“Home Coming” sergisinde sanatseverleri neler bekliyor?

Bu serginin çıkış hikayesi diğerlerinden biraz farklı. Diğer sergilerim de hep ziyaret ettiğim ve yaşadığım yerlerdeki hayatı, durumları ve karakterleri anlatmak için yaptığım resimlerden geldi. Sergim bu kez ziyaret etmek yerine evde kalarak yarattığım şeyden çıktı. Evde kalmak aslında ruhumu dolaşmaya zorladı. Vücudum dışarı çıkıp dolaşamadığından, gördüğüm yerleri zihnimden defalarca hatırlamaya başladım. Bu görüntüler, izlenimler, anılar, duygular birbirine karıştı ve sonunda kendimi tekrar evde buldum. “Eve Dönüş”, dış dünyanın ve iç dünyanın kucaklaşmasıdır. Dış dünyada gördüklerimizden, iç dünyamıza geri döner ve ardından iç ve dış dünya arasında defalarca gidip geliriz.