Karanlık tarih hâlâ aydınlatılamadı… 1722 yılında keşfedildi ve şok etkisi yarattı
Tahiti denizcilerinin Rapa Nui dedikleri ada, Şili kıyılarına 3 bin 600 km açıkta. Bu özelliği ile karadan dünyanın en uzak noktası unvanına sahiptir.
507 metre uzunluğundaki Terevaka yanardağı, Paskalya Adası’nın gövdesini oluşturur. Doğusunda Poike yanardağları ve güneyde Rano Kau ile üçgen şeklini alan ada, okyanus tabanından yükselen 3.000 metre yüksekliğindeki bir yanardağdan farklı değil.
Hollandalı denizci Jacob Roggeveen tarafından 5 Mayıs 1722’de Paskalya Pazarında keşfedildi ve ilk kez bir Avrupalı adaya çıktı.
Ada Paskalya arifesinde keşfedildiği için Paskalya Adası olarak adlandırılmıştır. Roggeveen adaya ilk geldiğinde, heykelleri görünce şaşırdı. Jacob Roggeveen ve çevresinin düşündüğü ilk şey, adanın sakinleri olan ilkel bir kabilenin, muazzam büyüklükteki ve ince işçilik gerektiren bu heykelleri yapamayacağıydı. Jacob Roggeveen’den 52 yıl sonra Paskalya Adası’na ayak basan Avustralya kâşifi ünlü İngiliz Kaptan James Cook, “Yerliler bu devasa heykelleri nasıl yaptı? Biz aldırmadık! şeklinde notlar.
Paskalya adasını bu kadar önemli kılan 974 dev heykel. Moai heykelleri Ahu adı verilen taş platformlara yerleştirildi. Bu heykellerin hepsi sıralanmamış.
600 Moai adanın etrafına dağılmış durumda. 288 Moai, Ahu platformlarında sıraya girdi… Yaklaşık 600 Moai tamamlanmamış veya parçalanmış olarak kaldı.
Norveçli kaşif Thor Heyerdahl, 1950’lerde Güney Amerika yerlilerinin Paskalya Adası’nda yaşadıklarını iddia etti. Ancak adada bulunan kemiklerin DNA analizi, insanların Pasifik Okyanusu’ndaki adalardan Polinezyalılara ait olduğunu gösterdi. Bir mezar üzerinde yapılan karbon testi, adanın ilk olarak 318 yılında ayak basıldığını ortaya çıkardı. O yıllarda, Paskalya Adası’nın çok sayıda kuşun yaşadığı yemyeşil ormanlara ve verimli topraklara sahip olduğuna inanılıyor.
